Ria, een stralende en levenslustige vrouw van 24 keert na een aantal jaren terug naar haar ouderlijke woning. De harde realiteit van 5 jaar prostitutie heeft haar geen windeieren gelegd. Nu haar zoontje ernstig ziek is, zit ze echter in grote moeilijkheden en verwacht ze in haar thuishaven zonder meer begrip en steun. Ze herinnert zich precies de plaats waar de Lavendel bloeide, de sprookjesachtige verhalen van vader bij de bank in de tuin. Haar oudere en cynische zus Ali ontvangt haar met open armen. Ria lijkt op hulp te kunnen rekenen, maar langzaam en steeds directer wordt duidelijk dat rivaliteit en jaloezie de wezenlijke drijfveren zijn in de verhouding tussen de zusters. Het verleden herleeft. De zusters worden zich bewust van de grimmige functie van hun spelletjes. Dan meldt Bet zich aan de deur. Wie is die hoerige, ruwe vrouw? Wat heeft zij te maken met Ria? Wat zijn haar bedoelingen? Ali raakt door haar gefascineerd, probeert haar uit te horen. De trucjes die bij Ria werkten, sorteren bij Bet nauwelijks effect. Bet is op een wonderlijke manier opgewassen tegen Ali's wrange gevoel voor humor. Onverwachte gevolgen blijven dan ook niet uit. Ria wendt zich tot haar vader, zij was immers zijn lievelingsdochter, maar de tijd heeft ook in huize "Hubras" niet stilgestaan. Ook met vader is het een en ander gebeurd. Waarom gaat hij steeds naar het station? Wat wil hij met die rozen? En die fiets? En waar blijft moeder? Als Ria achter het antwoord op deze vragen probeert te komen, ontdekt zij nieuwe en verbijsterende dingen over haar ouders, haar zus en zichzelf. Dingen die niet passen in haar wereldbeeld. Een afrekening met de anderen is onafwendbaar. Maar wie rekent af met wie?