| Rechten aan te vragen bij: | www.stichtingbredero.nl |
| Verplichte afname: | 13 stuks (tenzij bijbestelling of digitaal manuscript) |
| # Pagina's: | 106 |
| Decor (toelichting): | meerdere locaties (salon, kamer, hal, etc.) na elkaar te realiseren met eenvoudige middelen |
Gaston, de reiziger zonder bagage, d.w.z. de man zonder verleden, is achttien jaar in een inrichting voor geesteszieken verpleegd, nadat hij in de eerste wereldoorlog als jong soldaat zijn geheugen heeft. Zijn identiteit is nooit kunnen worden vastgesteld, doch de nieuwe directeur van de inrichting heeft in deze richting initiatieven ontwikkeld en het is nu zo ver, dat vijf families aanspraken op hem doen gelden en hij in de verschillende milieus gebracht zal worden om zijn herinneringsvermogen te activeren. Een mallotige barones, tante van de directeur, heeft zich als Gaston's beschermster opgeworpen en sleept hem mee naar de zeer welgestelde familie Ranaud, die hij in geen enkel opzicht herkent. De moeder, de broer, de schoonzuster en de bedienden roepen een verleden voor hem op, dat hij niet als het zijne kan en wil herkennen. De vermiste zoon van de familie Ranaud is een klein monster geweest, een wreed dierenkweller, een verleider (verhouding met zijn schoonzuster en met een dienstmeisje) en een falsaris. Desondanks is men bereid hem te accepteren; de schoonzuster wil zelfs de relatie hervatten. Gaston wil niet gekluisterd worden aan een verleden, welks nawerking hem voor uitermate pijnlijke situaties plaatst. Hij vindt een uitweg als een Engels jongetje, dat Gaston opeist omdat het zijn oom zou zijn, hem vertelt, dat er verder geen familieleden meer in leven zijn. Hier zou dus van beschamende herinneringen uit het verleden geen sprake zijn. Met behulp van een tijdig ontdekt litteken laat hij zich aan de Engelse relatie toewijzen, reist snel met het jongetje en diens advocaat af en bevrijdt zich daarmede van de familie Ranaud, die weinig plaats laat voor opwekkende gedachten over het familieleven.
Hoewel dit toneelstuk in een bepaalde tijdsgeest geschreven is met een bezetting van overwegend mannen (rollen van advocaten, chauffeur, knechten, etc.), kan het toneelstuk zich ook in de huidige tijd afspelen, omdat het thema universeel is. In dat geval zijn veel rollen ook door dames in te vullen.
