Blauwdruk

Blauwdruk gaat over mensen en de onbeholpen manier, waarop ze zich tot elkaar verhouden. In een atelierruimte trachten drie handwerkslieden tot een gemeenschappelijke houtconstructie te komen aan de hand van een bouwtekening. Een ingewikkelde blauwdruk, die de sleutel bevat tot de uiteindelijke realisering van hun project. Aangezien geen der drie bij machte is deze blauwdruk zelfstandig te lezen is men onvoorwaardelijk op elkaar aangewezen en vormt een ultra nauwe samenwerking de absolute eis om tot het gewenste einddoel te geraken. Banaliteit, egoïsme, achterdocht en opportunisme, alsmede grove zelfoverschatting en een chronisch gebrek aan leiderscapaciteiten vertroebelen echter de arbeidsverhoudingen, waardoor het onmogelijk dreigt te worden om deze bouwopdracht tot een goed einde te brengen. Om zich binnen deze conflictueuze arbeidssituatie staande te houden worden er door de mannen regelmatig combines gevormd die, al naar gelang het hen uitkomt, met even groot gemak weer verbroken worden om een andere aan te gaan. Hierdoor treedt langzamerhand een kentering in de toestand op. Niet het project blijft de voornaamste rol spelen, maar allengs nemen onmacht en onvermogen de overhand, waardoor de opdracht lijkt te verworden tot een ware Sisyfusarbeid.