| Rechten aan te vragen bij: | www.stichtingbredero.nl |
| Verplichte afname: | 3 stuks (tenzij bijbestelling of digitaal manuscript) |
| # Pagina's: | 31 |
| Decor (toelichting): | huiskamer |
‘Ik loop door een volksbuurt. In een der straten zie ik door een raam drie mannen in een woonkamer aan een tafel zitten. Ze spreken met elkaar, maar ik zie slechts het bewegen van hun monden. Onweerstaanbaar dringt zich de gedachte bij mij op: Waarom leven die mannen?’
Dit citaat van Albert Camus was uitgangspunt bij de totstandkoming van het derde deel van de trilogie over het Mannelijk Onvermogen. Werden in de eerste voorstellingen Blauwdruk en Kaaljakkers respectievelijk de onmacht tot samenwerken en het gebrek aan daadkracht centraal gesteld, in Het Laatste Kievitsei ontstaan, na een ingrijpende gebeurtenis, al snel de eerste haarscheurtjes in een bestaan dat eerst zo zeker leek.
Drie halfbroers worden door de plotselinge dood van hun moeder meedogenloos op zichzelf teruggeworpen. Nieuwe visies en bespiegelingen zijn noodzakelijk om aan de grote leegte in hun leven het hoofd te bieden. Of dit de drie gekwelden zal lukken, is nog maar de vraag. Hun inzet is weliswaar optimaal, maar hun naïeve toekomstvisie en de trivialiteit van alledag dreigen hen beentje te lichten. Terwijl het radiotoestel zijn troosteloze deuntjes speelt, zwelt in de huiskamer de donkere roffel van het noodlot aan.
