| Rechten aan te vragen bij: | www.stichtingbredero.nl |
| Verplichte afname: | 3 stuks (tenzij bijbestelling of digitaal manuscript) |
| # Pagina's: | 45 |
| Decor (toelichting): | meerdere locaties na elkaar te realiseren met eenvoudige middelen |
“Ik dacht dat ik het niet zou kunnen. En ik wist heel zeker dat ik het niet wilde. Maar ik had geen keus.” Dat zegt Linde in de openingsscène van ‘Voor Barbara’. Omwille van een donornier voor haar dochter gaat zij de confrontatie aan met het verleden. Zij bezoekt de vader van Barbara, waarmee zij 39 jaar geleden een kortdurende, gepassioneerde, maar verboden, relatie had. Hij is niet op de hoogte van het bestaan van Barbara. Als hij besluit een nier af te staan, kunnen vader en dochter elkaar langzaam leren kennen en voorzichtig een relatie opbouwen. Dat heeft natuurlijk ook consequenties voor de 'moeder/dochter'-verhouding en de gevoelens die Linde en Bert misschien nog steeds bij elkaar oproepen. Bert wordt opnieuw voor de keus gesteld: kies ik voor mijn werk of kies ik voor de mensen van wie ik houd en dus ook voor mezelf?
In ‘Voor Barbara’ wordt een precair gegeven heel zuiver aan de orde gesteld. De dialogen zijn stilistisch mooi en invoelend.
