| Rechten aan te vragen bij:
|
www.stichtingbredero.nl |
| Verplichte afname:
|
5 stuks (tenzij bijbestelling of digitaal manuscript) |
| # Pagina's:
|
56 |
| Decor (toelichting):
|
kamer met minimalistische inrichting |
Marco wist geheugens. Geen organische geheugens; daar valt weinig aan te veranderen. Je kunt alleen hopen dat de persoon die deze geheugens met zich meedraagt, snel sterft.
Marco wist de voetsporen van geheugens. Want elk leven laat tegenwoordig, met het Internet als Universeel Brein, een veelvoud aan sporen na. Sporen die met behulp van iets simpels als een Google zoekopdracht gemakkelijk aan het oppervlak te krijgen zijn.
Maar nu moet hij een geheugen wissen, waarvan hij de sporen juist angstvallig in leven wil houden.
Marco staat voor een moeilijke keuze. Blijft hij in dienst van de mensheid door het collectieve geheugen te bewerken? Of kiest hij voor de kant van het willen aanvaarden van bepaalde voetsporen in bepaalde levens? Zelfs als die voetsporen niet eens het belangrijkste blijken te zijn.
"Het geheugen van het hart zeeft slechte herinneringen weg en maakt de goede mooier. Dat stelt ons in staat om met het verleden te leven."
-Gabriel Garcia Marquez
